نمی دونم عنوان رو چی بذارم؟!

الان پی به یه موضوعی در مورد خودم بردم.

 اینکه من موقع تلفن حرف زدن با یه کسی که یه خرده باهاش رو دربایستی دارم مثل استادم خیلی خجالت می کشم اما با همین آدم اگه رو در رو صحبت کنم اصلا و ابدا خجالت نمی کشم و خیلی راحت بلبل زبونی می کنم.

مثلا من با یکی از آقایون همکارم خیلی راحتم و خیلی هم با هم کَل کَل داریم و یه جورایی تو سر و کله همدیگه می زنیم. اما اگه بخوام تلفنی باهاش حرف بزنم هاااا رسما به فنا می رم. اینقدر من مودب و رسمی پشت تلفن باهاش صحبت می کنم که انگار من تا حالا با این آدم مراوده نداشتم!!!!

الان هم باید با استادم تلفنی صحبت می کردم و گزارش کاری رو می دادم یعنی مُردم تا براش توضیح دادم اینقدر که خجالت کشیدم و هول شده بودم آخرشم هم نشد که درست و حسابی روند کار رو براش توضیح بدم. برای همین فکر نمی کنم که استاد توجیه شده باشه و حالا هم حتما فکر می کنه که من کم کاری کردم(امیدوارم که این فکر رو نکرده باشه). این در صورتیه که اگه رو در رو باهاش صحبت می کردم کاملا می تونستم همه چیز رو براش  خیلی واضح توضیح بدم.

شما هم همین طورین یا فقط من غیر از آدمیزادم؟

بعدا نوشت: آهان... اگه توصیه ای برای رفع این مشکل دارین با کمال میل استقبال می کنم.