بحران

خیلی ناراحتم

محل کارم در شُرُف تعطیل شدنه خبر تعطیلی خیلی از شرکت ها و کارخونه های کله گنده رو شنیدم. وقتی که اونا تعطیل شدن می خوای محل کار من که انگشت کوچیکه اونا نمیشه تعطیل نشه؟ البته تا همین یکی دو سال پیش محل کار منم اسم و رسم خوبی در حوزه فرهنگ برای خودش داشت اما وقتی که پول نباشه و بودجه نباشه دیگه اسم و رسم کیلویی چنده؟

شرایط اینقدر وخیمه که بخشنامه دادن سری دوم سرویس برگشت بعدازظهر ها از این هفته کنسل میشه، چراغ راهروها و اتاق ها و بخش ها باید خاموش باشه و فقط با نور چراغ مطالعه کار کنید و... واین ها یعنی بحران!!! و در صورت ادامه بحران، تعدیل نیروی وسیع

من که این همه از اینجا ایراد میگرفتم و غر می زدم اصلا فکرشو نمی کردم که اگه یه روز نباشه اینقدر ناراحت میشم و دلم براش تنگ میشه.

آدمیزاد چه موجود عجیبیه چقدر زود به چیزی عادت میکنه و دلبسته میشه و چقدر هم زود از چیزی کنده میشه. چقدر بده که چیزایی که دوست داری هیچ وقت پایدار نیستن...

دعا کنین.. دعا کنین که تعطیل نشه. حالا خودم هیچی اون کسایی که خرج زندگی رو میدن چی؟ به خدا کسایی رو میشناسم تو محل کارم که وضعشون اصلا خوب نیست و امیدشون به همین چِندرغاز؟؟ این جا بود.

دعا کنین بچه ها لطفا!

پ.ن  فقط وضع محل کارم خوب بشه تعطیل هم نشه، قول میدم دیگه غر نزنم و دختر خوبی باشم