عشق یعنی همین...

شاید تعریف عشق و عاشقی از نظر هر کسی متفاوت باشه اما متاسفانه خیلی ها تصور می کنن که عشق یعنی اینکه وقتی معشوقت رو میبینی دلت هری بریزه پایین و تپش قلب بگیری و سرخ و سفید بشی و زبونت بند بیاد و... ولی همه اینا تا کی پایدار و بادوام باقی می مونه؟ چقدر میشه تضمین کرد که تا آخر عمر وقتی معشوقت رو میبینی بازم این حالت ها بهت دست بده؟شاید اصلا هوس باشه! خداییش هم اگه خوب فکر کنیم میبینیم که همش مال کتاب داستان هاست. 

هفته پیش نگهبان محل کارم که خودش آقای مسنی هست اعلامیه تسلیت پدر و مادرش رو زده بود به دیوار. این بنده خدا تعریف می کرد که همیشه پدر مادرش می گفتن که اگه یکی از اونا زودتر از اون یکی مُرد چی کار کنه و نمی تونه دوری اونو تحمل کنه و همیشه آرزو می کردن که با هم بمیرن. تا اینکه خانومه میره حمام و برق میگیردش بعد آقاهه هم میره برای کمک که اونم دچار برق گرفتگی میشه و هر دوتا با هم فوت می کنن. 

من خودم به شخصه همیشه فکر می کردم عشق و عاشقی برای جووناست. هیچ وقت فکر نمی کردم که یه زن و شوهر پیر که حداقل دو نسل قبل من ازدواج کردن هم می تونن خیلی زیاد عاشق همدیگه باشن. اونم ازدواج اون دوره و زمونه که معمولا تا سر عقد، دختر و پسر همدیگه رو نمی دیدن و خانواده هاشون تصمیم می گرفتن که کدوم دختر با کدوم پسر ازدواج کنه.

یعنی در این حد عاشق که با هم دیگه فوت کنن. به همین سادگی... به همین عاشقی.