آوند کشت
افزایش جمعیت و نیاز روزافزون جامعه به محصولات خوراکی و انگیزه های اقتصادی دست اندرکاران تولید باعث شده که همه منابع تولید با هرگونه آثاری به کار گرفته شود و توجهی به تبعات زیست محیطی آن نشود. جمعیت زیاد و کمبود وقت مناسب و کثرت اطلاعات متاسفانه فرصت لازم را برای افراد جامعه فراهم نمی کند که از نظر زیست محیطی در مصرف محصولات خوراکی خود اندیشه کنند که چه بر سر آنها می آید، به این منظور در چند ساله اخیر موضوع تامین نیازهای جامعه از طریق توسعه پایدار به شدت در حال پیگیری است و طبیعتاً کشور ما هم نمی تواند از این مساله جدا باشد و باید روش های گوناگون دفع آثار زیانبار حاصله از تولیدات کشاورزی را به هر شکل در دستور کار خود قرار دهد. در شیوه تولیدی که در این مکتوب به آن اشاره می شود، مصرف سموم و کودهای شیمیایی و آب مصرفی به حداقل می رسد و از مصرف فاضلاب های شهری و صنعتی و آلودگی های فلزات سنگین و میکروبی در آن خبری نیست. همچنین آثاری از مگس ها و پشه های خاک گلدانی یا بوی تعفن وجود نخواهد داشت.