سلام من برگشتم
سفر کوتاهی بود...3 روز...بد نبود جای شما خالی، واسه انجام کاری رفته بودیم برای همین خیلی ضرب العجلی بود.
البته من بار اولم نیست که تبریز میرم. تقریبا 10 سالی میشه که هر سال میریم اونجا.خیلی هم اونجا دوستان زیادی داریم و باید بگم که تبریزی ها فوق العاده مردمان "مهمون نوازی" هستند خیلی زیاااااد
یه خوبی خیلی زیادی که این سفر داشت این بود که باعث شد من با یه دوست مجازی آشنا بشم. هیچ وقت فکرشو نمی کردم من که یه مدت خواننده خاموش وبلاگش بودم و بعد هم که خودم وبلاگ زدم و با هم دوست مجازی شدیم، یه موقعیت جور بشه که بتونیم با هم دوست واقعی باشیم. یه دوست دیگه به دوستان تبریزی من اضافه شد و من از این بابت خیلیییییی خوشحالم. براش آرزوی موفقیت می کنم و امیدوارم که در زندگیش همیشه خوش و خندان باشه.
پ.ن می دونید بعد از سفر بیشتر از همه چی میچسبه؟این که آدم بعد از چند روز تو رختخواب خودش بخوابه
چه هیجان انگیز که دوست مجازیتو دیدی!
دقیقن بعد سفر رختخواب آدم خیلی کیف میده
جمینی جونم متاسفانه موقعیت هر دوتامون جور نشد که همدیگه رو ببینیم.فقط تلفنی با هم صحبت کردیم.ولی همینش هم کلی حس خوب داد به من
خوش باشی دوست عزیزم.... این دوستای مجازی گاهی واقعی میشن...
ممنون تو هم همین طور دوستم