همسایه ها یاری کنید تا من... + یه حس خوب

دیگه رسما دارم از دست این بلاگ اسکای خُل میشم! آخه این چه تنظیمات بی خود و محدودیه که داره؟!

می پرسید چرا؟ برای این که من از وقتی که این وبلاگ رو راه انداختم دوست داشتم اون گوشه سمت راست یا چپ وبلاگم(بسته به قالب فرق فوکوله) یه مختصر بیوگرافی از خودم داشته باشم که هر کی برای اولین بار میاد اینجا یه پیش فرضی از من ِنویسنده داشته باشه. ولـــــــــــــــــــــــــــــی... ولی تا عکس نذاری متنی که از خودت تعریف کردی!!! رو نشون نمی ده. حالا این عکس حتما باید با فرمت gif باشه و حتما نباید بیشتر از 20k باشه.

حالا عکس با این شرایط که خیلی کم پیدا میشه. برای همین مدتی بی خیالش بودم تا همین چند روز پیش... کلی گشتم یه سایتی پیدا کردم که به صورت آنلاین هم حجم عکس رو کم میکنه هم فرمت رو عوض میکنه. ولی وقتی رو عکس این کارا رو انجام می دم کیفیتش خیلی بد میشه یه جورایی هم شطرنجی میشه هم رنگ عکس عوض میشه. با برنامهpaint هم نمی دونم چرا حجم عکس بیشتر میشه به جای اینکه کمتر بشه؟!!حالا دیگه فاکتور میگیرم که چقدر وقت گذاشتم که عکسی پیدا کنم هم دوسش داشته باشم هم اینکه به قالبم بیاد.

آهااااااااااااااااااای ایها الناس بگید چی کار کنم؟

پ.ن این قالبم رو خیلی دوست دارم.می دونید هربار که میبینمش حس یه صبح دل انگیز بهاری بهم میده که شب قبلش یه نمه بارون زده و آفتاب بهاریِ فردا صبحش رو این قطره های بارون که هنوز خشک نشدن  انعکاس خیلی خوشگلی میده.از اون روزا که آدم کلی پر انرژی و خوشحاله و کلا روز، روزِ آدمه...(من خیلی بلد نیستم با کلمات بازی کنم و هیچ وقت انشا نوشتن رو دوست نداشتم.ولی این حس ها هَویجّوری بهم دست داد)