دفترچه عقاید

هر روز دنیا را با تازگی آن روز میبینم.

دفترچه عقاید

هر روز دنیا را با تازگی آن روز میبینم.

از مصایب محل کار

محل کار 1) یه جو خیلی بد و سنگینی تو محل کارم به وجود اومده که اصلا دوسش ندارم.در صورتیکه قبلا اصلا این طور نبود و همیشه محل کار ما به عنوان جایی که خانم ها از لحاظ پوشش مقید به پوشیدن یونیفرم نیستن و راحتن زبانزد بوده یا اینکه همیشه تصور همه این بوده که حرفای خاله زنکی تو همچین محیط فرهنگی بعیده...اما حالا هر روز یه اخطاریه جدید به در و دیوار زدن و تذکر پشت تذکر...اصلا همه رفتارشون یه جورایی شده...


محل کار2) یه همکاری دارم، آقایی ست نسبتا جوان و البته بزرگتر از من... نمی دونم چرا بعضی وقتا یه مسئله ای پیش میاد که من نسبت به این بیچاره گارد میگیرم و یهو تند خو میشم در صورتیکه مثلا هفته پیشش که این آقا رو دیدم یا نه اصلا همین یه ربع قبلش اصلا مشکلی نبود و خیلی خوشرو و با روی باز باهاش رفتار کردم ولی نمی دونم یهویی یه چیزی میگه منم بد اخلاق میشم. بیچاره همیشه هم با احترام برخورد میکنه هاااااا.دلم می سوزه واسش. خودم هم خیلی ناراحت می شم و عذاب وجدان میگیرم. به نظرتون پیش خودش فک میکنه من آدم نرمالی نیستم؟ خوب لج منو در میاره آخـــــــــــــه!!! چی کار کنم؟ می ترسم یه روز آهش منو بگیره.


محل کار3) نمی دونم من زیادی مُبادی آداب هستم یا نه واقعا مردم یه طوریشون شده؟ دیروز باید می رفتم یه بخشی از محل کارم، کاری رو انجام می دادم. قبل از من یکی از همکارهای آقا هم که دیگه سنی ازش گذشته و در آستانه میانسالیه هم داخل اتاق بود.وارد که شدم سلام دادم، اما به جز مسئول بخش که جواب سلامم رو داد اون آقا حتی سرش رو بر نگردوند که یه نگاه این طرف بندازه چه برسه به اینکه جواب سلامم رو بده. منم برای اینکه خجالتش داده باشم گفتم آقای فلانی سلام عرض کردم خدمتتون...

یا مثلا وارد جایی میشی، قبل داخل شدن هم ضربه ای به در می زنی ها اما طرف اصلا نمی فهمه که یه خانوم وارد اتاق شده یه خرده خودشو جمع و جور کنه و درست بشینه. آخه برادر من... پدر من برای خودت زشته نه من...شخصیت خودت میره زیر سوال نه من... 


اینه که وقتی این چیزا رو که می بینم ناراحت و عصبانی میشم و یهو اخم هام میره تو هم...در صورتیکه مثلا تا یه ساعت قبلش خوش اخلاق بودم هااااا.بعد حتما پشت سر منم حرف میزنن که تکلیفش معلوم نیست خوش اخلاقه یا بد اخلاقه؟ خوب هر عملی عکس العملی داره دیگه. رفتار شماها باعث میشه که آدم عصبانی بشه و روزش خراب بشه.دیگه یه جورایی معذب شدم تو محل کارم!

نظرات 7 + ارسال نظر
مامیچکا دوشنبه 29 خرداد‌ماه سال 1391 ساعت 12:19 ب.ظ

خوب یاسی جون این به خاطر اینه که شما حساسی خواهر جان...وگرنه هستن خانمهای پوست کلفتی که اصلا ککشون هم نمی گزه...
در این مورد من خودم زود عصبی می شم هرچند سعی می کنم با عصبانیت برخورد نکنم ولی خوب نمیشه یه جورایی طرفم می فهمه عصبی ام...
عادت می کنی خواهر...مثل ما

فک کنم از این به بعد دیگه باید بزنم به طبل بی خیالی...ولی همیشه چهره ام تابلوئه که یه اتفاقی افتاده... سخته خواهر!

Gemini دوشنبه 29 خرداد‌ماه سال 1391 ساعت 04:31 ب.ظ http://leogemini.blogfa.com/

دیگه همه جا به پوشش گیر میدن!اه اعصاب نمیذارن واسه آدم
راستی این آقا جوونه چرا رو اعصابت میره خب؟بی دلیل؟

بیچاره اصلا از رو قصد و غرض حرفی نمیزنه هاااااا.آخه یه نظرایی میده که خوب من دوست ندارم حرف اونو قبول کنم. لجباز میشم خوب.دلم نمی خواد در مورد کارای من نظر بده.تا یه چیزی در مورد کارام میگه منم گارد میگیرم. خیلی سعی می کنم که عادی رفتار کنم و حساس نباشم ولی تا حالا موفق نشدم.می دونم خودخواهیه ولی دست خودم نیست چی کار کنم؟!

احسان دوشنبه 29 خرداد‌ماه سال 1391 ساعت 09:14 ب.ظ

در مورد قسمت سوم صحبتات,
یه ضرب المثل هست میگه احترام, احترام میاره!!!
به شخصه به این نتیجه رسیدم که, اگه میبینی بعضیا برات احترامی قائل نیستن, بهتره مثل خودشون باهاشون رفتار کنی. مطمئن باش تاثیر میذاره. درسته باید تو برخوردمون با دیگران همیشه احترام رو نگه داریم اما هیچ چیز بالا تر از شخصیت و غرور خود ادم نیست!
(حالا فردا نری با طرف دعوا کنی )

در مورد قسمت اخر,
فکر میکنم نظر دیگران, اینکه چی در مورد شما فکر میکنن برات مهمه؟!
خود من هم تا حدودی اینجوری هستم. فقط میتونم بگم نباید به اینکه دیگران چی در موردت فکر میکنن یا چی در موردت میگن اهمیت بدی. بی خود به خودت سخت نگیر. این نیز میگذره!!!

یه سوال چند وقت هست که مشغول به کاری؟؟؟ آخه کلا یه رسم بدی هست که کارمندای قدیمی وقتی یه عضو جدید وارد گروهشون میشه زیاد تحویلش نمیگیرن و سر به سرش میذارن که کم کم درست میشه.

من این جور وقتا در عین احترام خیلی خشک و جدی میشم تا طرف بفهمه. ولی معتقدم که اگه به کسی احترام میذارم شخصیت خودم و تربیت خانوادگیم رو نشون میدم.اگه منم رفتار اون آدم رو تلافی کنم اونوقت دیگه چه فرقی هست بین من و اون ؟؟ مگر در موارد خیلی پیچیده که آره خوب آدم به طور جدی با طرف برخورد میکنه تا حساب کار بیاد دستش. ولی دیگه یه سلام کردن که زحمتی نداره و کسی رو نکشته تا حالا.
دو ساله که میرم سرکار...

سما چهارشنبه 31 خرداد‌ماه سال 1391 ساعت 11:51 ب.ظ http://samaiiii.blogfa.com/

منم گاهی مثل تو رفتار میکنم تو محیط کار. همکارام میگن زیادی حساسی. اما باید بیشتر خودمونو با محیط و رفتارای جدید وفق بدیم . من که سعی میکنم همین کارو بکنم شمام سعی کن دوستم بعد بیا بگو ببینم چیکار کردی

خیلی باید تمرین کنم...خیلی...

سارا پنج‌شنبه 1 تیر‌ماه سال 1391 ساعت 06:40 ب.ظ http://http:/www.nomans.blogfa.com

یاسی جونم سلام...من اخیرا به این نتیجه رسیدم که همون بهتر که کسی تکلیفشو با آدم ندونه....اینجوری همیشه همه آدما ازت انتظار هر چیزی رو دارن ولی اگه بهت عادت کنن که همیشه یه جور باشی اونوقت در حقت اجهاف میشه(املای اجهافو شک دارم)

اخیرا سارا؟؟!!
راست میگی. بعضی ها همیشه توقع دارن اونجوری که خودشون دوست دارن باهاشون رفتار کنی اما وقتی که نوبت به خودشون میرسه...
اجهاف رو هم درست نوشتی عزیزم.

ابراهیم جمعه 2 تیر‌ماه سال 1391 ساعت 05:04 ق.ظ http://namebaran.blogfa.com

اصلا اعصاب ندارین ها
کسی جواب سلام منو نده
میگم یا حواسش نبود
یا دوست نداشته بده
و البته تو دلم میگم فلان فلان شده حالا می خواسته یه سلام جواب بده ها

من بیشتر از اینکه عصبانی بشم، ناراحت میشم!اگه جایی هم یه خرده عصبانی شدم به خاطر همون ناراحتیه خیلی زیادمه.

فروغ خردادی سه‌شنبه 6 تیر‌ماه سال 1391 ساعت 02:30 ب.ظ http://khordadi.persianblog.ir/

از این آدمای بی فرهنگ همه جا هست .

حال منو بد میکنن

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد