دنیای صورتی من

دیدم مدتیه که دوباره حرفم نمیاد و به قول مامیچکا دچار سندروم بی حرفی شدم.برای همین تصمیم گرفتم که قالبم رو عوض کنم که هم شما فراموشم نکنید و هم من اینجا رو...

هین طور که مدل قالبا رو زیر و رو میکنم که تا بالاخره یکی رو بپسندم ناخودآگاه به سمت قالبایی با طرح های کارتونی و عروسکی کشیده می شم...

یه لحظه به فکر فرو می رم و اندر احوالات این روزام که دقیق می شم می فهمم که مدتیه کودک درونم فعال شده و زدم تو فاز دنیای صورتیه دختر بچه ها!

چرا من اینقدر رنگ صورتی و یاسی رو دوست دارم؟!!!! کیف موبایلم صورتی، جامدادیم صورتی، دفتر یادداشتم صورتی با خال خالای سفید. پریروز یه پاک کن خوشگل خریدم صورتی، قاب پشت موبایلم سفیده روش قلبای استیکر صورتی چسبوندم. گوشه بالای لپتابم یه پروانۀ گوگولی زدم. می خوام برم یه فلش بخرم از این مدل عروسکیا. اینم از قالبم!!!! حالا خیلی چیزای دیگه هستا ولی خوب دیگه....

کلا خوشم میاد از این چیزای جینگول پینگول. قشنگن خوب

پ.ن1 دوستانی که احتمالا با این وصفی که من از خودم کردم به سن و سالم شک کردن می تونن روی عکس پروفایلم کلیک کنن و اونجا سن من رو ببینن تا شکشون بر طرف بشه

پ.ن2 آهای آقای محترمی که از اینجا رد میشی و این پست رو  می خونی و یحتمل مسخره می کنی، باید فقط یه دختر باشی تا بتونی این چیزا رو درک کنی. بههههههههله ام

پ.ن3 خوب مسلما این پست فاقد هر گونه ارزشیست! فقط خواستم یه چیزی نوشته باشم که یه موقع خدای نکرده از بی حرفی حُناق نگیرم!!!

پ.ن4 ولی خداییش این قالبه خیلی انرژی داره هااا. مگه نه؟؟