سخنی با حافظ

من موندم این جناب خواجه حافظ شیرازی  چه جوری می خواد تو روی من نگاه کنه؟

یکی دو هفته پیش رفتم سراغ کتابش و نیتی کردم بماند که چـــــــــــــه غزلی خوبی اومد. منم کلی خوشحال و شاد و مستون...

بعد فردای اون روز یه نیت دیگه ای کردم که حافظ جونم میشه یه جورایی تو فالت بهم بگی زمان اون چیزی که نیت دارم کیه؟ بعد آقای حافظ هم گفت بله عزیزم چرا که نه؟

 از اونجایی که احتمالا اون روز حافظ جان حالش خیلی خوب بوده  یه غزلی رو به رویت ما رسوند که یکی از بیت هاش این بود:

" ماه شعبان منه از دست قدح کاین خورشید               از نظر تا شب عید رمضان خواهد شد"

 خوب دیگه احتیاجی به گفتن نیست که منِ ساده دل از اون روز تا دیروز که عید رمضان بود همش این طوری بودم. به امید اینکه حتما تا عید فطر درست میشه دیگه. ولی... باور کنید از دیروز با صدای هر زنگ اس ام اس و تلفن از جا می پرم که خودشه حتما...ولی بعدش ضایع می شم اساسی!!!

آخه جناب حافظ میشه بگی هدفت از این که مردم رو بذاری سر کار چیه؟ خوشت میاد با احساسات آدم بازی کنی ها. فک کنم تو هم حوصله ات سر رفته بعد میشینی کِرکِر به مردم می خندی روحت شاد بشه آره؟؟؟؟

برادر من، پدر من زشته نکن... با احساسات آدم بازی نکن...خدا رو خوش نمیاد آخه.

نمی دونم شما تا چه اندازه اعتقاد دارید به تفال زدن به حافظ؟ اصلا اعتقاد داشتن بهش کار درستیه یا نه؟ تفال زدن شرایط خاصی می خواد یا نه؟ والا ما که تا حالا خیری ازش ندیدیم!!!همش هی میگه صبر کن صبر کن...بابا به خدا غورمون حلوا شد اینقدر که صبر کردیم!